Leef!

Door Ingrid

Leef!

Verschillende gebeurtenissen brachten het weer scherper op mijn netvlies,

Het leven is niet te plannen

en tóch heb je er regie op

Want,

Een ding weten we allemaal zeker

Er komt een keer een einde aan

Maar dat wat je doet in het deel daartussenin

De keuzes die je maakt,

Binnen jouw mogelijkheden

Dát is wat er toe doet

Dankbaarheid

Precies in het midden van ‘ons’ lintdorp, staat het schilderachtige kerkje, waar de afscheidsdienst plaatsvond. Zij moest het leven te vroeg laten gaan. Partner, moeder, oma, vriendin, buurvrouw, mens. Dankbaarheid, was wat de dienst ademde. Voor wat zij in het leven had betekend voor wie haar lief was. En voor wat zij daarin ook na dit leven meegeeft dat nooit verloren gaat. Waar van hart tot hart en ziel tot ziel blijft.

Nog geen twee weken eerder, liepen in datzelfde kerkje nog alle basisschoolkinderen, van klein naar groter met hun zelfgemaakte lampionnetjes naar binnen. Verlichte gezichtjes met zachte stemmen over het grindpad. Opgetogen, net als de ouders, de kerststal en de kerk zelf. Door liefdevolle handen versierd met winters groen en geknipte sterren met tekeningen en hartenwensen. Er was muziek, er werd gezongen, geglunderd. Ik mocht het kerstverhaal voorlezen, wat door de kinderen al wandelend werd uitgebeeld. Een ster, schaapjes, Maria, engelen en wijzen, ieder een rol. Ook nu vulde de kerk zich met zang, lichtjes, een traan en liefde voor elkaar, voor het leven. In dankbaarheid.

Begrijp me goed, ik wil hiermee niet afdoen aan de rauwheid van de rouw. Het keiharde, voelbare gemis van de nabestaanden. En ook de kerstavond was natuurlijk niet alleen maar mierzoet. Zeker de helft van alle kinderen sleepten zich grieperig vanonder hun dekentje op de bank vandaan, om mee te komen snotteren tijdens het kerstdiner. Ook mij hielp een extra laagje maquillage om mijn enigszins vers opgeknapte hoofd iets meer aanzien te geven. Ouders druk met hun eindsprint op werk. Maar…. we kozen, we maakten tijd. Tijd maken, het is een bijzondere uitdrukking. Want het is er, het bestaat, we hebben het voor handen, maar hoe gebruiken we het?

JOUW 2023

Deze gebeurtenissen zorgden er bij mij voor dat ik opnieuw de ruimte nam om dat voor mezelf op te tekenen. Het bracht mij eveneens, dat ik dit ook met anderen wil doen, met jou, als je hier op aan gaat. Stilstaan en bewust in kaart brengen hoe jij JOUW 2023 wilt zien. Focus aanbrengen. Samen met een kleine groep gelijkgestemden.

Het zijn onderwerpen die met regelmaat voorbijkomen als ik met mensen in de kajak stap. Of het nu gaat om levensvragen of zakelijke vraagstukken, dromen verwezenlijken of een prachtige missie de wereld in brengen.

Het begint bij stil te staan wat belangrijk voor je is. Waar ga je van ‘aan’? Wanneer stroomt de energie als vanzelf? Is er flow? Wat is het dat jouw hart warmt en jouw ogen doet glinsteren? Op welke manier wil je betekenis geven aan jouw leven? Welke stappen – groot én klein- kan je zetten om daar meer van te creëren? Alles begint met die eerste stap.

Eerst het water op, een gewichtloze expeditie, omringd door al het moois dat de natuur te bieden heeft. Waar rust energie geeft. Landen, bij jezelf. Met ruimte voor hier & nu, voor waar je behoefte ligt. De behoefte die je focus geeft en helpt om je niet blind te staren op dat wat allemaal beter ‘moet’. De kracht zit juist daarin, je aandacht te richten op dat wat je graag wilt. Je tijd te besteden aan leven zoals jij je wenst.

Terug bij de Buitenbasis, waar binnen het haardvuur brandt. Nuttigen we samen een heerlijke lunch. Ieder een eigen notebook voor borrelende gedachten en bruisende ideeën. We brengen structuur aan. Aan de keukentafel gaan we aan de slag met de moodboards. Een plek voor jouw puurste verlangens. Creëer

Jouw visionboard voor JOUW 2023